Аргамјы (Аргамјыныҥ кош суузы)
Аргамјы орустап Аргамджи[1] — Россияда Алтай Республиканыҥ Кош-Агаш аймагында суу.
Аргамјы | |
---|---|
орус. Аргамджи | |
Характеристиказы | |
Узуны | 13 км |
Водоток | |
Бажы | |
• Координаталары | 49°11′59″ с. ш. 87°44′52″ в. д.HGЯO |
Оозы | Аргамјы |
• Турган јери | 6 км сол јаратла |
• Координаталары | 49°16′44″ с. ш. 87°48′02″ в. д.HGЯO |
Турган јери | |
Суузыныҥ системазы | Аргамјы → Кара-Чад → Калгуты → Акалака → Аркыт → Кадын → Оп → Карский талай |
Ороон | |
Регион | Алтай Республика |
Аймак | Кош-Агаш аймак |
|
|
— бажы, — оозы | |
Код ГСР | 13010100312115100004325 |
Этимологиязы
тӱзедерАрмакчы деп чӧстӧҥ барган, казахтап аргамджи — орустап волосяная веревка[2].
Физико-географиялык темдектери
тӱзедерТуулу Алтайдыҥ Кош-Агаш аймагыныҥ јериле агат. Аргамјы сууныҥ сол кош суузы, (Кара-Чадтыҥ бассейны). Ӱкек тепсеҥде агып јаткан Аргамјы деп атту тӧрт сууныҥ эҥ ле кӱнбадыш суузы (Ӱкек). Сууныҥ узуны 13 км[1], Таван-Богдо-Ула деп мӧҥкӱ тоштоҥ бу суу башталат. Тӱндӱк јаар агат, база бир Аргамјы деп атту сууга, ол Касту кӧлгӧ (Гусиное озеро) кожулгалакта, кирип јат. Јуугында јурттар јок.
Суу реестрдиҥ чотогоныла
тӱзедерРоссияныҥ государстволык сууныҥ реестры аайынча Верхнеобский бассейновый округка кирет, сууээлем бӧлӱги — Кадын, суу подбассейны — Бий ле Кадын. Суу бассейны — (Ӱстӱги) Оп суунаҥ ала Эрчишке киргенине јетире[3][1].
Јуруктардыҥ кӧмзӧзи
тӱзедерАјарулар
тӱзедер- ↑ 1,0 1,1 1,2 Государственный водный реестр. Аргамджи (Аргамжи) (орус.). textual.ru. Минприроды России (29 тулаан ай 2009). Дата обращения: јаҥар айдыҥ 20 кӱни, 2018. Архивировано тулаан айдыҥ 29 кӱни, 2009 јыл.
- ↑ Молчанова О. Т. Топонимический словарь Горного Алтая / А.Т. Тыбыкова. — Горно-Алтайск: Горно-Алт. отд. Алт.кн.изд-ва, 1979. — 397 с.
- ↑ Государственный водный реестр РФ: Аргайры . Архивировано јаан изӱ айдыҥ 19 кӱни, 2012 јыл.
Литературазы
тӱзедер- Ресурсы поверхностных вод СССР: Гидрологическая изученность. Т. 15. Алтай и Западная Сибирь. Вып. 1. Горный Алтай и Верхний Иртыш / под ред. В. В. Зееберг. — Л.: Гидрометеоиздат, 1966. — 216 с.