Кӧксу-Оозы
Кӧксу-Оозы (орустап Усть-Кокса ) јурт Россияда Алтай Республиканыҥ Кӧксу-Оозы аймагында Кӧксу-Оозыныҥ јурт јеезезине кирип, оныҥ администрациялык тӧс јери болот.
Јурт | |
Кӧксу-Оозы | |
---|---|
орустап Усть-Кокса | |
| |
50°16′11″ с. ш. 85°36′54″ в. д.HGЯO | |
Эл-тергее | Россия |
Федерацияныҥ субъекты | Алтай Республика |
Муниципал аймак | Кӧксу-Оозы |
Јурт јеезе | Кӧксу-Оозыныҥ |
Тӱӱкизи ле географиязы | |
Тӧзӧлгӧн јылы | 1807 |
Бийиги | 974[1] м |
Климады | орто-континентал |
Ойдиҥ поязы | UTC+7:00 |
Эл-јонныҥ тоозы | |
Эл-јонныҥ тоозы | ↗4437[2] кижи (2016) |
Ук-калыктар | орустар 89 %[3] |
Окылу тил | алтай, орус |
Тоолорлу идентификаторлор | |
Телефонныҥ коды | +7 38841 |
Почтаныҥ индекси | 649490 |
АТТК-ныҥ коды | 84240875001 |
МТТК-ныҥ коды | 84640475101 |
Номер в ГКГН | 0013536 |
altay-ust-koksa.ru | |
|
|
Медиафайлдар Викискладта |
Этимологиязы
тӱзедерКӧксу-Оозы орустап устье реки Кӧк-Суу, где кӧк суу орустап синяя (голубая) река[4][5].
Физико-географиялык темдектери
тӱзедерГеографиязы
тӱзедерЈурт Туулу Алтайдыҥ тӱштӱк-кӱнбадыш келтейинде, Сайлугемниҥ, Кадын-Бажы Ӱч-Сӱмердиҥ, Теректиниҥ, Тӧгӧриктиҥ, Ыйыктуныҥ сындарыныҥ эдегинде, Оймонныҥ чӧл јалаҥында, Кӧк-Суу Кадынга киргенинде турат. Казахстанныҥ гран кыйуларынаҥ тыҥ ла ырак эмес јерде. Талайдыҥ кемјӱзинеҥ 974 метрге бийик[1].
Климады
тӱзедерКлимады орто-континентал. Казак чӧлдӧрдӧҥ јылу салкындар, изӱ кей келип, айдыҥ-кӱнниҥ айалгаларын кубултар аргалу. Кыш узун, јаан карлу, ӱлӱрген айдыҥ учынаҥ ала кандык айдыҥ бажына једет, 6-7 ай, јай кыска, кичӱ изӱ айдаҥ ала куран айдыҥ учына јетире, 3 ле ай. Чаган айдыҥ соок деген кӱнинде −30..-40 °C, јаан изӱ айда эҥ тыҥ изӱ +30..+35 °C болот. Јут-чыктыҥ кеми јеткилинче 700—750 мм. Салкынныҥ ортојылдык кеми 4,7 м/сек.
Аҥ-куштары
тӱзедерТайгалары аҥдык: ирбис, айу, бӧрӱ, тӱлкӱ, јуҥма, марал, элик, тооргы, шӱлӱзин, сарас, јоонмойын, агас, кӧрӱк, тийиҥ ле о.ӧ. аҥдар[6]. Чай, кӱртӱк, бӧднӧ, торлоо, ӱкӱ, кӱӱк, талеҥко, каргаа, кускун, карчага, мӱркӱт, тейлеген, јерлик кас, ӧртӧк деп куштар Кадын-Бажыныҥ биосферный заповеднигинде бар[7]. Сууныҥ балыгы кӧлдӧрдӧ лӧ Кӧк сууда болот: чараган, јылмай, чортон, бел ле о.ӧ.
Ӧзӱмдери
тӱзедерАрка-туузын агаш бӱркеген, мӧш, тал, ыргай, терек, кайыҥ, тыт ла чиби агаштар ӧзӧт. Јердиҥ, мааланыҥ, кыраныҥ ажы јакшы бӱдер јер. Кырада буудай, арба, сула јакшы ӧзӧт[8]. Арка-јалаҥда мешкези јок, јиилеги јок јакшы таркаган, уйкӧс, бороҥот, кызылгат, тийиҥкат, тайабаш, чычрана ла јер јиилек. Кӧп ӧзӱмдер ачтаганыла колбой «Алтай Республиканыҥ Кызыл бичигине» кирген: марал тазыл, алтын тазыл, кызыл тазыл[9].
Јери ле јолдоры
тӱзедерЈурттыҥ оромдороры 84: Шукшинниҥ, Лазурный, Јаҥы, Кӧксууныҥ, Комсомолдыҥ, Красковтыҥ, Кӱрлӱ, Ижемјиниҥ, Кӱнбадыш, Аламалу кош ором, Суулу кош ором ло о.ӧ. Улалу — Кан-Оозы — Кӧксу-Оозы деп јолдо турат. Бу јурттаҥ айры јолдор чыгат: Мыйтуга, Тӱҥӱрге, Карагайга, Талдуга…јетире. Республикан тӧс калага, Горно-Алтайскка, јетире Чакырдыҥ боочызы ажыра кыскарта барза, 324 км, узада Себиниҥ боочызы ажыра — 398 км болор.
Кӧксу-Оозы јурттаҥ ала ӧскӧ јурттарга јетире | |
Республикан тӧс кала Улалу | 320 км |
Јаш-Тураныҥ темир јолыныҥ вокзалы | 410 км |
Тергеениҥ тӧс калазы Москва | 4000 км |
Чуйдыҥ трагы (Р-256) 514,5 км-деҥ | 240 км |
Чуйдыҥ трагы (Р-256) 610,8 км-деҥ | 210 км |
Тӱӱкизи
тӱзедерЈурт 1807 јылда тӧзӧлгӧн. Алтайлар Арасейге бойыныҥ кӱӱниле 1756 јылда кирген. Каанныҥ «кабинеди» 1824 јылда инородцыларды башкарар ясачный устав јӧптӧгӧн, Оймонныҥ инородный управазын јараткан, бу управа Ӱстӱги-Оймондо болгон, мында 65 алтай кижи јуртаган. Онойдо ок бу управага Кӧксу-Оозыныҥ (Кузнецкий уездтеҥ келгендер) ла Катандуныҥ улузы кирген[10].
Геолог Григорий Гильмерсен 1834 јылда Алтайла јорыктап јӱрӱп, бичиген — Кӧксуныҥ бажында јурт болгон, јер тураларлу, олор бис мында јатканыс 50 јыл болор дешкен, айдарда, бу улус мында 1784 јылдаҥ ала јадып баштаган, айса болзо оноҥ до эрте[11].
Самаевтиҥ Г. П. шиҥжӱлӱ ижинде («Туулу Алтай Арасейге киргениниҥ айалгалары.17-19 чактар») архивте бичилгенин айдат «Оймон ичиниҥ јайзаҥы, Намжыл Тысов, бойыныҥ бир оток улузыла (120 кибиток) бу јерлерде јуртаган»[12]. В. В. Сапожников Оймонныҥ трагы керегинде, Оймон ичинде Кӧксу деп јуртта улус мал азырап, јерле иштеп, Кадынныҥ коолында јуртаган деп тӧкпӧй, чачпай бичиген[13]. Том-Тураныҥ 1904 јылда чыгарган «Памятная книжказында»[14] Оймонныҥ инородный волостинде, Кӧксу-Оозы јуртта 2 лавка ла волостьтыҥ башкарузы иштейт деп бичилген.
1926 јылдыҥ тооалыжы аайынча. Кӧксу-Оозы јурт Ойрот автоном областька кирген, Оймонныҥ окружной тӧс јери болгон. Јуртсовет, школ, агитпункт, 87 ээлем, 364 кижи (кӧп сабазы орустар) болгон[15].
Эл-јон
тӱзедерЭл-јонныҥ тоозы | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1939[16] | 1959[17] | 1970[18] | 1979[19] | 1989[20] | 2002[21] | 2010[22] | 2011[23] | 2012[23] | 2013[23] | 2014[24] | 2015[25] |
1642 | ↗1995 | ↗2286 | ↗2913 | ↗3526 | ↗3986 | ↗4373 | ↗4382 | ↘4362 | ↘4357 | ↘4325 | ↗4361 |
2016[2] | |||||||||||
↗4437 |
Ӧрӧ айдылган јылдарда улустыҥ тоозы кӧптӧгӧни билдирет.
Ук-калыктары
тӱзедерЈуртта 2002 јылдыҥ тооалыжы аайынча 4437 кижиниҥ 89 % орустар болгон[3].
Инфраструктуразы
тӱзедер- Аймактыҥ ла јурт јеезениҥ администрациялары;
- Орто ӱредӱлӱ школ;
- Баштамы школ;
- Сургалдыҥ туразы;
- ДЮСШ;
- Культура байзыҥы;
- Аймактыҥ библиотеказы;
- Аймактыҥ эмчилиги;
- Тӱрген болуш јетирер эмчилик;
- Музей;
- Стадион;
- Магазин;
- Конор тура;
- Турбаза;
- АЗС;
- Кӧӧликтер јазаар јер СТО;
- «Оймонныҥ солундары» деп газеттиҥ редакциязы.
Экономиказы
тӱзедерТаҥынаҥ ээлемдер. Јылкы мал азыраары, СПК «Абайский», аш ӧскӱрери, азырал белетеери, адару тудары, марал аҥ, уй кой, эчки тудары. Агаш белетеери. Туризм.
Кереестер
тӱзедерТӱӱкилик
тӱзедер- Кадынныҥ биосферный заповеднигиниҥ тӧс јери[26];
- Е. Н. Рерихтиҥ јондык библиотеказы (1997 ј. ачылган)[26] ;
- 1918—1945 јј. јууларында корогон јерлештерге мемориал (1977 ј., Хоритошкинниҥ оромы,4 Б)[27][28];
- Агаш архитектура, тура (1550), Набережный ором[26];
- Малков деп којойымныҥ туразы, агаш архитектура (1552)[26];
- Ада-Тӧрӧл учун Улу јууда турушкандарга кереес (1534) (1971, Совхозный ором)[27][28].
Археологиялык
тӱзедерАр-бӱткендик
тӱзедер- Кӧксуныҥ аржаны (1510);[26],
- Ӱч-Сӱмер байлу туу (1507)[26];
- Аржан суу (1509)[26];
- Ыйыктуныҥ боочызы (1507)[26].
Скобканыҥ ичинде кереестиҥ аҥылу темдек-тоозы кӧргӱзилген «Кереестердиҥ текши тоозы» деп бичикте[26].
Јуруктардыҥ кӧмзӧзи
тӱзедер-
Кӧксу-Оозы
-
Почта
-
Суу кечире кемирӱ
-
Кӧксу-Оозында кӧӧликтер кечетен кӱрдеҥ кӧрзӧ
-
Кӧк сууны кечире кӱр
-
Кӧксу-Оозы
Јарлу улузы
тӱзедерАјарулар
тӱзедер- ↑ 1,0 1,1 Усть-Кокса
- ↑ 2,0 2,1 Оценка численности постоянного населения Республики Алтай по населённым пунктам за 2012-2016 годы . Дата обращения: кандык айдыҥ 21 кӱни, 2016. Архивировано кандык айдыҥ 21 кӱни, 2016 јыл.
- ↑ 3,0 3,1 Коряков Ю. Б. База данных «Этно-языковой состав населённых пунктов России».
- ↑ Молчанова О. Т. Топонимический словарь Горного Алтая / А.Т. Тыбыкова. — Горно-Алтайск: Горно-Алт. отд. Алт.кн.изд-ва, 1979. — С. 80,236. — 397 с.
- ↑ Поспелов, 2008, с. 463.
- ↑ Кучин А. П. Всемирный фонд дикой природы. Флора и фауна Алтая. — Горно-Алтайск: [б.и.], 2001.
- ↑ Кучин А. П. Птицы Алтая.- Горно-Алтайск: [б.и.], 2004.
- ↑ Торбоков Т. Алтайдыҥ ӧзӱмдери. Растения Алтая. — Горно-Алтайск: АУ РА "Литературно-издательский Дом «Алтын-Туу», 2020.
- ↑ Красная книга Республики Алтай: растения / Горно-Алтайский гос. ун-т. СО РАН. Центральный сиб. бот. сад. Горно-Алтайский бот. сад. — 3-е изд., перераб. и доп. — Горно-Алтайск: ГАГУ, 2017. — 267 с.: ил. — Библиогр.: с. 233—256. — ISBN 978-5-93809-086-6. — Текст: электронный
- ↑ Учебное пособие. История и культура Горного Алтая. — Горно-Алтайск: БУ ДПО РА, 2017.
- ↑ Сборник. За Алтаем Алтай. — Горно-Алтайск: БУ РА ЛитДом «Алтын-Туу», 2015 — issn= 978-5-93809-081-1
- ↑ Самаев Г. П. Горный Алтай в XVII — в середине XIX в. — Горно-Алтайск: Горно-Алт. кн. изд-во, 1991 — isbn 5-7405-0568-2
- ↑ Сапожников В. В. Катунь и её истоки: путешествия 1897—1899 годов. — Томск: Паровая типо-литография П. И. Макушина, 1901.
- ↑ Памятная книжка Томской губернии на 1904 год/Том. губ.стат.ком.-Томск: Печатня С. П. Яковлева (Губернская типография).- 1904.
- ↑ Список населенных мест Сибирского края, 1928 г.
- ↑ Всесоюзная перепись населения 1939 года. Численность сельского населения СССР по районам, крупным селам и сельским населённым пунктам - районным центрам . Дата обращения: кӱӱк айдыҥ 13 кӱни, 2022. Архивировано чаган айдыҥ 2 кӱни, 2014 јыл.
- ↑ Всесоюзная перепись населения 1959 года. Численность сельского населения РСФСР - жителей сельских населённых пунктов - районных центров по полу
- ↑ Всесоюзная перепись населения 1970 года. Численность сельского населения РСФСР - жителей сельских населённых пунктов - районных центров по полу . Дата обращения: ӱлӱрген айдыҥ 14 кӱни, 2013. Архивировано ӱлӱрген айдыҥ 14 кӱни, 2013 јыл.
- ↑ Всесоюзная перепись населения 1979 года. Численность сельского населения РСФСР - жителей сельских населённых пунктов - районных центров . Дата обращения: јаҥар айдыҥ 29 кӱни, 2013. Архивировано јаҥар айдыҥ 29 кӱни, 2013 јыл.
- ↑ Всесоюзная перепись населения 1989 года. Численность сельского населения РСФСР — жителей сельских населённых пунктов — районных центров по полу . Дата обращения: кӱчӱрген айдыҥ 20 кӱни, 2013. Архивировано кӱчӱрген айдыҥ 16 кӱни, 2013 јыл.
- ↑ Всероссийская перепись населения 2002 года. Том. 1, таблица 4. Численность населения России, федеральных округов, субъектов Российской Федерации, районов, городских поселений, сельских населённых пунктов - райцентров и сельских населённых пунктов с населением 3 тысячи и более . Архивировано кочкор айдыҥ 3 кӱни, 2012 јыл.
- ↑ Численность и размещение населения. Итоги всероссийской переписи населения 2010 года по Республике Алтай. Том 1 . Дата обращения: кандык айдыҥ 15 кӱни, 2014. Архивировано кандык айдыҥ 15 кӱни, 2014 јыл.
- ↑ 23,0 23,1 23,2 Оценка численности постоянного населения на 1 января 2013 года по населённым пунктам Республики Алтай . Дата обращения: сыгын айдыҥ 21 кӱни, 2013. Архивировано сыгын айдыҥ 21 кӱни, 2013 јыл.
- ↑ Оценка численности постоянного населения по населённым пунктам за 2012-2014 годы . Дата обращения: кичӱ изӱ айдыҥ 11 кӱни, 2014. Архивировано кичӱ изӱ айдыҥ 11 кӱни, 2014 јыл.
- ↑ Оценка численности постоянного населения по населённым пунктам Республики Алтай за 2011-2014 годы . Дата обращения: кандык айдыҥ 16 кӱни, 2015. Архивировано кандык айдыҥ 16 кӱни, 2015 јыл.
- ↑ 26,00 26,01 26,02 26,03 26,04 26,05 26,06 26,07 26,08 26,09 26,10 26,11 Ойношев В. П., Урбанова С. Е. Свод обьектов культурного наследия Республики Алтай. — Горно-Алтайск: АУ РА «АКИН РА», 2013.
- ↑ 27,0 27,1 Решение Исполнительного Комитета Совета народных депутатов Горно-Алтайской автономной области «Об отнесении недвижимых памятников истории и культуры к категории памятников местного значения» от 16.10.1989 г. № 348 (недоступная ссылка). Дата обращения: јаҥар айдыҥ 13 кӱни, 5222. Архивировано 1610213696.
- ↑ 28,0 28,1 Список-объектов-культурного-наследия.pdf (недоступная ссылка). Дата обращения: 1605305559. Архивировано 1699690606.