Аккӧл (Акалаканыҥ кош суузы)
Аккӧл | |
---|---|
орус. Аккол | |
Характеристиказы | |
Узуны | 28 км |
Водоток | |
Бажы | |
• Бийиги | > 2662 м |
• Координаталары | 49°23′41″ с. ш. 87°53′02″ в. д.HGЯO |
Оозы | Акалака |
• Бийиги | 2082 м |
• Координаталары | 49°25′25″ с. ш. 87°35′54″ в. д.HGЯO |
Турган јери | |
Суузыныҥ системазы | Акалака → Аркыт → Кадын → Оп → Карский талай |
Ороон | |
Регион | Алтай Республика |
Аймак | Кош-Агаш аймак |
|
|
— бажы, — оозы | |
Код ГСР | 13010100312115100004356 |
Аккӧл орустап Аккол[1][2], [3][4], — Россияда Алтай Республиканыҥ Кош-Агаш аймагында суу.
Этимологиязы
тӱзедерАккӧл эки сӧстӧҥ турат: Ак, кардый орустап белый, снежный, Кӧл орустап озеро, Аккӧл — орустап белое озеро, белоснежное, мутно белое, текущее проточное озеро[5], тоштоҥ кайылып бӱткен, ак, аксымак, агынду кӧл. «...Сӱттий ак Аккӧл (суу) алтыгы агынында токынаалу ла јетире ле тереҥ»[6]. (ӧскӧ бичилгени (Акколь[7], Ак-Кол[8])
Физико-географиялык темдектери
тӱзедерТуулу Алтайдыҥ Кош-Агаш аймагыныҥ јериле агат. Сууныҥ бажы Акалака сууныҥ оҥ јанында башталат. Узуны 28 км[8]. Оҥ кош суулу[8] — Богомӱӱс суу орустап Богомуюс[1]. Јуук деген јон јаткан јер Бел-Ажу
Суу реестрдиҥ чотогоныла
тӱзедерРоссияныҥ государстволык сууныҥ реестры аайынча Верхнеобский бассейновый округка кирет, сууээлем бӧлӱги — Кадын, суу подбассейны — Бий ле Кадын. Суу бассейны — (Ӱстӱги) Оп суунаҥ ала Эрчишке киргенине јетире[8]. Государстволык сууныҥ реестрында объекттиҥ коды — 13010100312115100004356[8].
Јуруктардыҥ кӧмзӧзи
тӱзедерАјарулар
тӱзедер- ↑ 1,0 1,1 Лист карты M-45-92. Масштаб: 1 : 100 000. Состояние местности на 1957 год. Издание 1965 г.
- ↑ Ӱлекер:ГКГН
- ↑ Ӱлекер:Карта/Бк/M/500000
- ↑ Ӱлекер:Карта/Бк/M/500000
- ↑ Молчанова, 1979, с. 124.
- ↑ В.В. Сапожников. По русскому и монгольскому Алтаю / Под науч. ред. и с коммент. В. В. Обручева; Вступ. ст. Н. В. Сапожниковой. — М.: Географгиз, 1949. — С. 580. — 58 с.
- ↑ Лист карты M-45-XXII Беляши. Масштаб: 1 : 200 000.
- ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 8,4 Государственный водный реестр. Ак-Кол (орус.). textual.ru. Минприроды России (29 тулаан ай 2009). Дата обращения: јаҥар айдыҥ 20 кӱни, 2018. Архивировано тулаан айдыҥ 29 кӱни, 2009 јыл.
Литературазы
тӱзедер- Ресурсы поверхностных вод СССР: Гидрологическая изученность. Т. 15. Алтай и Западная Сибирь. Вып. 1. Горный Алтай и Верхний Иртыш / под ред. В. В. Зееберг. — Л.: Гидрометеоиздат, 1966. — 216 с.